قوانین حمل دارو به ترکیه

جهت سفر و اقامت در هر کشوری، بایستی پیش از ورود به خاک آن کشور تمام قوانین ورود به آن کشور را مطالعه و بررسی کنید، زیرا شما ملزم به رعایت این قوانین تحت حاکمیت آن کشور می‌باشید. با توجه به اینکه در سال‌های اخیر افراد زیادی به دلیل مزایای چشمگیر و قابل توجه ترکیه اقدام به سفر توریستی به ترکیه، اقامت در ترکیه و اخذ شهروندی ترکیه نموده‌اند، نیاز است با قوانین ورود به خاک ترکیه آشنا شویم. یکی از این موارد مهم قوانین حمل دارو به ترکیه است.

در ادامه این مقاله بسیاری از پاسخ سوالات خود را پیرامون قوانین حمل دارو به ترکیه، دارو‌های مجاز، داروهای ممنوعه و غیر مجاز، حمل دارو با درخواست و گواهی و سوالات اینچنینی خواهید یافت.

قوانین حمل دارو به ترکیه

هر کشوری قوانین خاص خود برای حمل دارو را دارد. برای حمل دارو به کشور ترکیه هم باید شرایط و ضوابط اعلام شده از سوی دولت ترکیه را بدانید زیرا به عنوان کسی که قصد مهاجرت و سفر به این کشور را دارد ملزم به رعایت این قوانین خواهید بود. قوانین حمل دارو به ترکیه در شش دسته کلی طبقه بندی می‌شوند و به نسخه هایی با کدهای متفاوت نیاز دارند. در ادامه به تمامی قوانین حمل دارو به ترکیه خواهیم پرداخت.

1. “قرمز” این شامل مواد مخدر و مسکن‌های مخدر است. علاوه بر موارد معمول (فنتانیل، مورفین، اکسی کدون، تریاک، و غیره)، این شامل برخی از داروهایی مانند کدئین است که ممکن است آزادانه‌تر در جاهای دیگر در دسترس باشند. پزشکان ترک تقریباً هرگز چیزی از این لیست را تجویز نمی کنند. فقط متخصصان مجاز هستند و فقط در شرایط “خاص”. از شما خواسته می شود که هیچ کدام از اینها را وارد ترکیه نکنید. نسخه های “قرمز” معادل داروهای کلاس A در بریتانیا یا برنامه 1 در ایالات متحده هستند.
2. “سبز” این شامل داروهایی است که ممکن است وابستگی ایجاد کند. که شامل یک لیست بسیار طولانی عبارتند از دیازپام، نمبوتال، فنوباربیتال، ترامادول، والیوم و غیره است که طبق قوانین حمل دارو به ترکیه مجاز نمی‌باشند. . پزشکان ترک در صورت لزوم اینها را تجویز می کنند اما آن پزشکان و بیمارانشان ثبت و پیگیری خواهند شد. شما می توانید این داروها را همراه با نامه پزشک و نسخه خود وارد کشور کنید. عاقلانه خواهد بود که حداقل تعداد قرص مورد نیاز را بیاورید.
3. 
5. “نارنجی” این یک گروه از داروهای مورد استفاده برای درمان اختلالات خونی را پوشش می دهد. شامل داروهای ضد همولیتیک و ضد انعقاد خون و غیره می باشد. در ترکیه فقط توسط متخصص تجویز می‌شود. شما می توانید اینها را همراه با نامه پزشک و نسخه خود وارد کشور کنید. که قوانین حمل دارو به ترکیه درصورت داشتن گواهی پزشک مجاز به آوردن این دارو‌ها به خاک ترکیه هستید.
6. “بنفش” این شامل گروه دیگری از داروهای مرتبط با خون، مانند آلبومین، آنتی ترومبوتیک ها، ایمونوگلوبین، و غیره می شود. اگرچه به شدت “نارنجی” تنظیم نشده است، اما ممکن است در ترکیه فقط توسط متخصص تجویز شود. طبق قوانین حمل دارو به ترکیه شما می توانید این داروها را همراه با نامه پزشک و نسخه خود وارد کشور کنید.
7. “سفید” گسترده ترین گروه، تمام داروهای دیگری که نیاز به نسخه دارند را پوشش می دهد. داروساز‌ها در مورد اینکه آیا آنها را بدون نسخه تجویز کنند یا خیر، احتیاط می کنند. در حالی که توصیه معمول این است که نسخه خود را همراه با داروهای خود همراه داشته باشید، اما در همه موارد در این گروه به عنوان مثال آنتی بیوتیک ها لازم به ارائه نسخه پزشک نمی‌باشد.
8. مواد بدون نسخه مانند آسپرین، ایبوپروفن (مثلا Advil)، ناپروکسن (مثلا Aleve)، پاراستامول (مانند Panadol، Tylenol)، که طبق قوانین حمل دارو به ترکیه منعی برای این دارو‌ها وجود ندارد.

لیستی از دارو‌های غیرمجاز در ترکیه

طبق قوانین حمل دارو به ترکیه، به همراه داشتن دارو‌های زیر به هنگام ورود به خاک ترکیه مجاز نیست. البته درصورت داشتن گواهی پزشکی که نوع و مقدار دارو را مشخص کرده باشد و درخواست حمل دارو را هم داده باشید، امکان بردن این دارو‌ها ممکن خواهد شد.

مجازات حمل مواد مخدر در ترکیه

بر خلاف برخی از کشورهای اتحادیه اروپا، ترکیه سیاست نسبتاً سختگیرانه مواد مخدر دارد، که در آن حتی نگهداری غیرقانونی مواد مخدر، از جمله حشیش و ماری جوانا، به عنوان یک جرم قابل مجازات در نظر گرفته می شود. در ترکیه، تقریباً همه داروها غیرقانونی تلقی می شوند و هیچ قانونی وجود ندارد که استفاده پزشکی از هر داروی غیردارویی را مجاز کند.

قوانین اصلی و مقررات مربوط به مواد مخدر غیرقانونی در قانون مجازات ترکیه به شماره 5237 (TPC) آمده است، و اگرچه قانون بین قاچاق مواد مخدر تمایز قائل شده است (ماده 188)، فروش مواد مخدر (ماده 190). ) و نگهداری مواد مخدر برای استعمال شخصی (ماده 191) هر سه جرم محسوب می شوند و جرایم قابل مجازات تلقی می شوند.

مجازات حمل مواد مخدر برای استفاده شخصی

همانطور که در بالا ذکر شد، نگهداری مواد مخدر برای استفاده شخصی طبق ماده 191 قانون مجازات ترکیه جرم محسوب می‌شود. طبق بند 1 این ماده 191 هرکس مواد مخدر غیرقانونی را برای استعمال شخصی خریداری یا قبول یا نگهداری کند به حبس از 2 سال تا 5 سال محکوم خواهد شد. در اینجا ذکر این نکته ضروری است که طبق قوانین حمل دارو به ترکیه، این ماده برای داشتن حشیش/ماری جوانا یا سایر داروهای گیاهی مشابه نیز قابل اجرا است.

یکی از رایج‌ترین استدلال‌ها علیه چنین مجازات‌های شدید، به‌ویژه از سوی خارجی‌ها، این است که خارجی‌هایی که به ترکیه سفر می‌کنند، از جرم بودن اعمالشان آگاه نیستند و بنابراین باید از این مقررات مستثنی شوند. اگرچه این مجازات شدید به نظر می رسد، به ویژه در مقایسه با مقررات قابل اجرا در اروپا و ایالات متحده، اما با این وجود این قانون قابل اجرا در ترکیه است و ادعای این که مجرم قانون را نمی‌دانسته و در نتیجه قصد ارتکاب جرم را نداشته است، قابل قبول نیست. طبق قوانین حمل دارو به ترکیه دفاع کافی در چنین شرایطی تعویق رسیدگی به اتهامات نگهداری مواد مخدر است.

گرچه در بند 1 ماده 191 اشد مجازات کاملاً پیش بینی شده است، 2/191 نیز مقرر می دارد که در تحقیقات از مظنونینی که طبق ماده 1/191 در حمل مواد مخدر گرفتار شده اند، شروع پیگرد عمومی به تعویق می افتد. برای مدت 5 سال این امر بسیار مهم است، زیرا طبق قوانین حمل دارو به ترکیه، برای کلیه اتهامات مربوط به نگهداری مواد مخدر (مطابق ماده 191) همه تعقیب‌های عمومی باید به تعویق بیفتد، مشروط بر اینکه مظنون سابقه‌ای از جرائم مشابه نداشته باشد.

ماده 191/2 قانون مجازات اسلامی که این سازوکار تعویق را بیان می کند، به ماده 171 قانون آیین دادرسی کیفری شماره 5271 نیز اشاره می کند که ماده ای در خصوص «اختیار تشخیص برای شروع تعقیب عمومی» است. با توجه به عنوان، این ماده اختیاری اختیاری به دادستان ها می دهد تا با رعایت ضوابط و الزامات خاصی تصمیم بگیرند که آیا تعقیب عمومی می کنند یا خیر.

بر این اساس، دادستان ممکن است (نباید) تصمیم به کنار گذاشتن همه اتهامات و امتناع از شروع تعقیب عمومی تحت شرایط خاص بگیرد. طبق ماده 2/171، دادستان ها می توانند با رعایت ضوابط مندرج در ماده 3/171، شروع به تعویق تعقیب جرائم را با حداکثر سه سال مجازات تعیین کنند.

اگرچه ظاهر آنها مشابه است، اما سازوکارهای تعویق تعقیب عمومی مقرر در ماده 171 قانون آیین دادرسی کیفری و ماده 2/191 قانون مجازات اسلامی برای اتهامات نگهداری مواد مخدر کاملاً متفاوت است. سازوکار ارائه شده برای اتهامات نگهداری مواد مخدر یک سازوکار اجباری است که دادستان ها ملزم به استفاده از آن هستند، در حالی که سازوکار کلی مندرج در قانون آیین دادرسی کیفری یک سازوکار اختیاری است که به تشخیص دادستان واگذار شده است.

طبق ماده 191/3 کلیه مظنونین متهم به نگهداری مواد مخدر پس از تصمیم به تعویق پیگرد عمومی حداقل به مدت یک سال مشمول دوره آزمایشی خواهند شد. طبق قوانین حمل دارو به ترکیه این دوره آزمایشی در عمل می تواند بسیار طولانی تر باشد و در موارد خاص بسته به مشخصات پرونده و مظنونین می تواند برای کل مدت تعویق پنج ساله تمدید شود.

چندین اقدام آزمایشی مختلف ممکن است برای مظنونان اعمال شود، باز هم بسته به ویژگی های پرونده. اینها معمولاً بسته به ماهیت وقایعی که منجر به دستگیری/بازداشت مظنون می شود و همچنین مقدار مواد مخدری که مظنون در آن زمان حمل می کرد صادر می شود. هدف از چنین دوره های آزمایشی و اقدامات آزمایشی بازپروری مظنون و جلوگیری از مصرف مجدد مواد مخدر در آینده با از بین بردن هر گونه اعتیاد احتمالی است که مظنون ممکن است به چنین موادی ایجاد کرده باشد.

مکانیسم آزمایشی و اقدامات آزمایشی توسط قانون آیین دادرسی کیفری و مقررات مربوط به خدمات آزمایشی تنظیم می شود. طبق آیین نامه، پس از تصمیم تعویق و مشروط، پرونده و تصمیم آزمایشی در سیستم قضایی الکترونیکی (UYAP) ثبت می شود و تصمیم به اداره مشروط اعلام می شود (اطلاعات تماس با اداره مشروط استانبول قابل مشاهده است. در اینجا)، که سپس اخطاریه ای برای مظنون/محکوم صادر می کند، از او می خواهد که ظرف پنج (5) روز کاری پس از دریافت اخطاریه در اداره حاضر شود.

مهم است که مظنون به این اخطاریه پایبند باشد و در مهلت تعیین شده در مقابل اداره حاضر شود، زیرا عدم انجام این امر ممکن است دلیلی برای لغو حکم تعلیق و تعویق تلقی شود و دادستان ممکن است علیه آن اقدام به تعقیب عمومی مظنون کند.

پس از حضور مظنون در اداره، یک افسر پرونده آزمایشی به او منصوب می شود که پیشرفت او را در طول برنامه آزمایشی پیگیری و نظارت خواهد کرد. این برنامه ممکن است شامل معاینات منظم باشد، که ممکن است مستلزم حضور مظنون در بازه‌های زمانی از پیش تعیین شده (به عنوان مثال یک بار در هفته یا هر دو هفته یک بار)، نمونه‌های ادرار دوره‌ای، خدمات توانبخشی و مشاوره در مواردی باشد که مظنونین مورد نیاز هستند. برای شرکت در کلاس ها یا ملزم به حضور در نزد مشاور و غیره.

همراه داشتن دارو در سفر به ترکیه

آیا قصد دارید داروها را با خود به ترکیه ببرید؟ برای برخی از داروها – مانند قرص های خواب آور، دارو برای ADHD و مسکن های قوی – به گواهی پزشکی نیاز دارید.

چک لیستی از قوانین حمل دارو به ترکیه

1. بررسی کنید که آیا داروی شما که طبق قوانین حمل دارو به ترکیه مجاز است یا خیر.

از داروساز یا پزشک خود بپرسید که آیا داروی شما مشمول قانون تریاک است یا خیر. شما همچنین می توانید این را خودتان جستجو کنید. اگر داروهای شما (یا مواد تشکیل دهنده آنها) مشمول قانون تریاک نیست، می توانید آنها را با خود ببرید. مطمئن شوید که آنها را در بسته بندی اصلی حمل می کنید. با این کار مشخص می شود که آنها دارو مجاز هستند و نه داروهای غیرقانونی.

2. گواهی شنگن یا گواهی پزشکی چیست؟

اگر داروی شما (یا داروی فرزندتان) تحت قانون تریاک باشد، به گواهی نیاز خواهید داشت. دو نوع گواهی وجود دارد:

گواهی شنگن: مخصوص حمل دارو و سفر در حوزه شینگن است.

گواهی پزشکی: مخصوص حمل دارو برای همه کشورهای دیگر است.

3. درخواست گواهی برای حمل دارو در ترکیه

اطمینان حاصل کنید که درخواست خود را به موقع ارسال کرده اید. از وب سایت اداره مرکزی اداری (CAK) دیدن کنید تا ببینید کشوری که می خواهید به آن سفر کنید به کدام گواهی نیاز است. همچنین می توانید گواهی را از سایت دانلود کنید تا پزشکتان آن را پر کرده و امضا کند. گواهی امضا شده را به CAK ارسال کنید. CAK برای پردازش گواهی شما به 4 هفته زمان نیاز دارد.

اخذ پاسپورت پزشکی را با  داشتن گواهی پزشکی اشتباه نگیرید

پاسپورتی که برای درمان و معالجه صادر می‌گردد (همچنین به عنوان پاسپورت پزشکی شناخته می‌شود) یک گواهی پزشکی نیست. گذرنامه پزشکی تمام داروهایی را که استفاده می‌کنید یا به آنها حساسیت دارید فهرست می‌کند. اگر در خارج از کشور به داروخانه یا پزشک مراجعه کنید، این دارو‌ها قابل تهیه و تامین خواهند بود.

نکاتی درباره قوانین حمل دارو به ترکیه

درخواست گواهی برای حمل دارو در ترکیه را به موقع ارسال کنید. حداقل 4 هفته قبل از سفر برای درخواست اقدام نموده تا قبل از سفر موفق به دریافت به موقع آن شوید. همیشه داروهای خود را در بسته بندی اصلی حمل کنید. برای کسب اطلاعات تکمیلی (هزینه، اعتبار، بازدید از بیش از یک کشور) به وب سایت CAK مراجعه کنید.

بررسی دارو‌ها در فرودگاه‌های ترکیه

مقررات ترخیص چمدان: چمدان مسافران ترانزیت با اتصال در داخل ترکیه به فرودگاه با امکانات گمرکی بررسی می‌شوند. فرودگاه های ترکیه با امکانات گمرکی عبارتند از: آدانا (ADA)، آنکارا (ESB)، آنتالیا (AYT)، بدروم (BJV)، بورسا (YEI)، دالامان (DLM)، دنیزلی (DNZ)، الازیگ (EZS)، ارزینجان (ERC) ارزروم (ERZ)، غازیانتپ (GZT)، گازی پاشا (GZP)، هاتای (HTY)، آتاتورک استانبول (IST)، استانبول صبیحه گوکچن (SAW)، ازمیر (ADB)، قیصری (ASR)، قونیه (KYA)، کوتاهیا (KZR)، مالاتیا (MLX)، نوشهیر (NAV)، سامسون (SZF)، سانلیورفا (GNY)، سیواس (VAS) و ترابزون (TZX).

رسیدن چمدان در:

1. امارات (EK) را فقط می توان از طریق فرودگاه با امکانات گمرکی در داخل ترکیه بررسی کرد، در صورتی که پرواز اتصال توسط خطوط هوایی Atlasjet (KK) انجام شود.
2. قطر ایرویز (QR) را فقط می توان از طریق فرودگاه دارای امکانات گمرکی در داخل ترکیه بررسی کرد، در صورتی که اولین بندر ورودی:

– آدانا (ADA)، هاتای (HTY) یا Sabiha Gokcen (SAW) و پرواز اتصال توسط خطوط هوایی Atlasjet (KK)، خطوط هوایی پگاسوس (PC) یا خطوط هوایی ترکیه (TK) انجام می شود.

– استانبول (IST) و پرواز اتصال توسط خطوط هوایی Atlasjet (KK) یا Pegasus Airlines (PC) انجام می شود.

-بارهای وارد شده به خطوط هوایی اتحاد (EY) در فرودگاه ورودی ترکیه ترخیص می شوند.

سخن پایانی

تمامی افراد به هنگام ورود به خاک هر کشور ملزم به رعایت و قوانین تعیین شده از سوی دولت آن کشور هستند و بایستی تحت حاکمیت آن کشور رفتار نمایند. کشور ترکیه هم برای تمامی مسافران و کسانی که قصد اقامت کوتاه مدت یا بلند مدت با هرنیتی در این کشور را دارند قوانینی وضع نموده است.

یکی از موارد مهم، دانستن و رعایت قوانین حمل دارو به ترکیه است. طبق این قوانین، حمل داروهایی از قبیل دارو‌های آرام بخش، داروی روان گردان، داروی اعصاب، مواد مخدر غیر مجاز هستند. البته برخی از دارو‌های خاص با صدور مجوز از سوی پزشک و طبق درخواستی که از چند هفته قبل حاضر نموده‌اید، شما را مجاز به همراه داشتن این دارو‌ها با مقدار مشخص می‌نماید.